Tijdens het schrijven van mijn nieuwe boek De dromer en het slangenmeisje probeerde ik het me voor te stellen: die wolk in de woestijn, tijdens de uittocht van Egypte. Is het een witte wolk, een wolk van slierten, een met scherpe randen waar je figuren in kunt zien? Verandert hij ook van kleur?
Als de zon is verdwenen, wordt de wolkkolom een kolom van vuur. Ik denk dan dat het nooit echt donker is geweest. Als je dan ’s nachts nodig moest, of een van je kinderen, kon je best makkelijk met je tentpin naar de rand van het kamp om daar je ding te doen. Tentpin? Ja, God Zelf had bevolen dat die mee moest zodat je ter plekke je behoefte kon begraven. Wel zo netjes. Zo zie je maar weer dat God Zich bezighoudt met de gewone, dagelijkse dingen van ons leven. Boog in de wolken De eerste keer dat het woord ‘wolk’ in de Bijbel voorkomt, is in Genesis 9. God heeft de ark geopend en Noach, zijn vrouw en hun kinderen stappen – waarschijnlijk getraumatiseerd, maar opgelucht – op de schoongewassen aarde. God sluit een verbond met de aarde en de levende zielen en belooft dat er niet nog een keer een watervloed zal komen die alles vernietigt. Drie keer lezen we over de boog in de wolken. Deze regenboog staat inmiddels symbool voor Gods goedheid en trouw. Deze boog en wolken zijn aan elkaar verbonden. Zonder wolken, geen boog. Zouden wolken ook iets vertellen over Gods grootheid? Dé wolk wel. Als de Israëlieten Egypte verlaten, lezen we al snel dat God Zich laat zien in een wolkkolom. Geen idee hoe dat eruit heeft gezien. In De dromer en het slangenmeisje probeer ik een voorstelling te geven, maar in het echt was het vast veel indrukwekkender. Angstaanjagend Als het volk de tenten heeft opgezet bij het Sinaïgebergte en drie dagen heeft genomen om zich voor te bereiden, verschijnt God aan hen. In een wolk. Telkens komt de wolk terug als zichtbaar bewijs van Gods aanwezigheid, van Gods glorie. Op de Sinaï met donder en bliksem, een berg die rookt als een oven. Die keer is God aanwezigheid zo overweldigend dat het de mensen de stuipen op het lijf jaagt. Uit deze angstaanjagende wolk klinkt God stem die de tien woorden – bij ons bekend als de tien geboden – doorgeeft. Later, als het volk de tabernakel heeft gebouwd, zal de wolk deze bijzondere tent bedekken. En nog later geldt dat ook voor de tempel die Salomo heeft gebouwd op de berg Sion. Stem In het Nieuwe Testament is de wolk ook een terugkerend thema. Als Jezus met Petrus en Johannes een berg beklimt en daar Elia en Mozes ontmoet, klinkt er een stem uit de wolken die Jezus verheerlijkt. Als Jezus naar de hemel gaat, onttrekt een wolk het zicht op Hem. Dat is niet alles. Als Jezus weer terugkomt, is er volgens Lukas ook een wolk bij betrokken: En dan zullen zij de Zoon des mensen zien komen in een wolk, met grote kracht en heerlijkheid. (Lukas 21:27, HSV) Weer die combinatie van wolk en heerlijkheid. En wij gaan deze wolk zien. Deze blog is eerder verschenen op Sestra. O ja, het boek De dromer en het slangenmeisje kun je eventueel hier aanschaffen.
0 Reacties
Laat een antwoord achter. |
Vrouwen in de BijbelHieronder wat links naar blogs over vrouwen uit de Bijbel:
Sara - Lach met Sara Sara2 - de binding van Izaäk Hagar - zij gaf God een naam Lea - Lea dankte de Eeuwige Rachel - Rachels pijn Tamar - de stoutmoedige Mirjam - Mirjam en het water Rachab - De wijze Rachab Debora - En Debora zong Jaël - De krijger Ruth - De dappere Hanna - Hanna krijgt wat ze wil Michal - Michal hield van David Abigaïl - De ideale vrouw Bathseba - Zij die begeerd werd Esther - De geheimzinnige Judit - De krachtige Maria - De moeder Maria - Hoop (kort verhaal over de moeder van Jezus) Maria - Apostel van de apostelen |