In het voorgeslacht van Jezus, dat Matteüs weergeeft, staan veel mensen wiens levens op zijn zacht gezegd niet vlekkeloos zijn verlopen. Neem nu Lot. En nee, hij staat niet in de lijst van Matteüs, maar een nakomeling van hem wel.
Na de verwoesting van Sodom en Gomorra, ging Lot met twee van zijn dochters in een grot wonen. De dochters voerden hun vader dronken waarna de eerste nacht de oudste met hem sliep en, nadat ze hem weer dronken voerden, de tweede nacht de jongste. Lot merkte er niets van. Beide dochters raakten meteen zwanger van hun vader. De oudste baarde een zoon en gaf hem de naam Moab, wat ‘nageslacht van de vader’ betekent. De jongste kreeg ook een jongen en noemde hem Ben-Ammi, oftewel ‘zoon van mijn volk’.
Het is een verhaal dat in Genesis 19 langskomt en waar je beroerd van kan worden. Een verklaring voor de daad van de dochters van Lot is dat ze dachten dat niet alleen de mensen van Sodom en Gomorra met huis en haard vernietigd waren, maar alle mensen op aarde waren weggevaagd. Alleen zij waren over. De oudste zegt immers tegen de jongste: ‘Onze vader is oud en er is geen man in dit land om bij ons te komen op de manier die op de hele aarde gebruikelijk is.’
Andere verklaringen zijn dat de Eeuwige Lot door zijn dochters straft omdat hij, als zijn stadsgenoten zich willen vergrijpen aan zijn gasten, zijn dochters aan hen uit wil leveren. Dat staat in ook in Genesis 19.
De zoon van de oudste dochter, Moab, is de vader geworden van de Moabieten. We komen dit volk tegen als Israël aan het oosten van de Jordaan staat, bij de plaats Sittim. De dochters van Moab en Midian verleiden de mannen van Israël tot het aanbidden van hun afgod Baäl-Peor. En als Israël zich zo aan Baäl-Peor koppelt, ontbrandt Gods toorn tegen hen.
God zegt tegen Mozes in Numeri 25: Behandel de Midianieten als vijanden en versla hen. Hier noemt hij Moab niet en daar heeft Rashie, een Joodse geleerde die in de middeleeuwen leefde, de volgende verklaring voor: Ruth moest nog geboren worden.
Ruth de Moabitische die, jaren later, met haar schoonmoeder Naomi naar Bethlehem zou trekken. Zij trouwde daar met Boaz, de zoon van Salmon en Rachab.
Het verhaal van Rachab staat geschreven in Jozua 2. De Bijbel beschrijft haar als een hoer. Zij verstopte de twee verspieders en zei: ‘… de HEERE uw God, is een God boven in de hemel en beneden op de aarde.’
Rachabs geloof in de God van Israël was haar redding. Zoals in Jozua 6 staat: Zo liet Jozua de hoer Rachab in leven, met de familie van haar vader en alles wat van haar was. Zij heeft tot op deze dag in het midden van Israël gewoond, omdat zij de boden verborgen had die Jozua gestuurd had om Jericho te verkennen.
Boaz en Ruth werden de ouders van Obed en de overgrootouders van de herdersjongen die koning is geworden: David.
Jezus was een directe afstammeling van hem.
Na de verwoesting van Sodom en Gomorra, ging Lot met twee van zijn dochters in een grot wonen. De dochters voerden hun vader dronken waarna de eerste nacht de oudste met hem sliep en, nadat ze hem weer dronken voerden, de tweede nacht de jongste. Lot merkte er niets van. Beide dochters raakten meteen zwanger van hun vader. De oudste baarde een zoon en gaf hem de naam Moab, wat ‘nageslacht van de vader’ betekent. De jongste kreeg ook een jongen en noemde hem Ben-Ammi, oftewel ‘zoon van mijn volk’.
Het is een verhaal dat in Genesis 19 langskomt en waar je beroerd van kan worden. Een verklaring voor de daad van de dochters van Lot is dat ze dachten dat niet alleen de mensen van Sodom en Gomorra met huis en haard vernietigd waren, maar alle mensen op aarde waren weggevaagd. Alleen zij waren over. De oudste zegt immers tegen de jongste: ‘Onze vader is oud en er is geen man in dit land om bij ons te komen op de manier die op de hele aarde gebruikelijk is.’
Andere verklaringen zijn dat de Eeuwige Lot door zijn dochters straft omdat hij, als zijn stadsgenoten zich willen vergrijpen aan zijn gasten, zijn dochters aan hen uit wil leveren. Dat staat in ook in Genesis 19.
De zoon van de oudste dochter, Moab, is de vader geworden van de Moabieten. We komen dit volk tegen als Israël aan het oosten van de Jordaan staat, bij de plaats Sittim. De dochters van Moab en Midian verleiden de mannen van Israël tot het aanbidden van hun afgod Baäl-Peor. En als Israël zich zo aan Baäl-Peor koppelt, ontbrandt Gods toorn tegen hen.
God zegt tegen Mozes in Numeri 25: Behandel de Midianieten als vijanden en versla hen. Hier noemt hij Moab niet en daar heeft Rashie, een Joodse geleerde die in de middeleeuwen leefde, de volgende verklaring voor: Ruth moest nog geboren worden.
Ruth de Moabitische die, jaren later, met haar schoonmoeder Naomi naar Bethlehem zou trekken. Zij trouwde daar met Boaz, de zoon van Salmon en Rachab.
Het verhaal van Rachab staat geschreven in Jozua 2. De Bijbel beschrijft haar als een hoer. Zij verstopte de twee verspieders en zei: ‘… de HEERE uw God, is een God boven in de hemel en beneden op de aarde.’
Rachabs geloof in de God van Israël was haar redding. Zoals in Jozua 6 staat: Zo liet Jozua de hoer Rachab in leven, met de familie van haar vader en alles wat van haar was. Zij heeft tot op deze dag in het midden van Israël gewoond, omdat zij de boden verborgen had die Jozua gestuurd had om Jericho te verkennen.
Boaz en Ruth werden de ouders van Obed en de overgrootouders van de herdersjongen die koning is geworden: David.
Jezus was een directe afstammeling van hem.
Ging Ruth nog aren lezen, tegenwoordig maaien Israëlische boeren de buitenste rand van hun graanvelden en brengen de oogst naar de voedselbank. Deze foto is begin mei 2016 gemaakt, ergens in het noorden van Israël.
RSS-feed